Het goede blijven zien

In deze periode van het jaar komt dezelfde boodschap ons vaak tegemoet. Aandacht voor de ander, in kleine en grote mate. Niemand vergeten. Samen zijn. Delen. Geven. Juist rond de feestdagen lijkt omzien naar elkaar, door middel van cadeaus of giften aan goede doelen, centraal te staan. Er wordt een beroep gedaan op onze emotie en op ons hart. Misschien zit daar marketing achter, misschien ook iets diepers: een verlangen om verbinding te ervaren.

Wanneer het nieuws de hoop overschaduwt

Tegelijkertijd leven we in een onzekere tijd. Het journaal overvloeit niet van hoopvolle berichten. Oorlogsdreiging, politieke impasses, maatschappelijke spanningen, het kan voelen alsof de wereld steeds zwaarder wordt. Het risico om te blijven hangen in negativiteit ligt op de loer. Alles moet anders, alles moet beter. En ja, maatschappelijk gezien is dat vaak ook zo. Maar het maakt dat de hoopvolle boodschap van kerst soms ver weg voelt.

“We moeten ook het goede niet vergeten”

Pas zei iemand terecht tegen mij: “Maaike, we moeten ook het goede niet vergeten.” Die woorden raakten me. Want wanneer we ons laten leiden door alles wat misgaat, sluipt dat ongemerkt ons eigen leven binnen. We maken ons druk over zaken die we niet kunnen beïnvloeden. We verliezen energie aan situaties waar we geen grip op hebben. En zonder dat we het merken, kan dat iets blokkeren: in onszelf, omdat het licht doffer wordt, en in onze relaties, omdat aannames en afstand ontstaan. Wat er in de wereld gebeurt, blijft namelijk niet buiten ons persoonlijke leven. Het werkt door tot achter onze voordeur. Dat zagen we een aantal jaren geleden ook, toen gezinnen lijnrecht tegenover elkaar kwamen te staan rondom wel of niet vaccineren tegen corona. Maatschappelijke spanning wordt dan persoonlijke spanning.

Juist in deze tijd van het jaar worden ook onze kwetsbaarheden zichtbaarder. Het gemis van mensen die zijn overleden. De leegte na een scheiding, waardoor de feestdagen ineens anders voelen. Ziekte, zoals kanker, die als een donkere wolk boven levens hangt. Of simpelweg de zwaarte van alles wat er speelt. Pijn, rouw, verdriet en zorgen zijn er. Kerst vraagt niet om die gevoelens weg te poetsen.

Het goede zit vaak in het kleine

Maar misschien nodigt kerst ons wel uit om, midden in alles wat pijn doet, het goede te blijven zien. Niet als ontkenning, maar als tegenkracht. Het goede zit vaak in het kleine. In het ophangen van de lichtjes in de kerstboom. In het ophalen van mooie herinneringen. In het lachen met collega’s bij het koffiezetapparaat. In een vriend die helpt bij een klus. In het groeten van je buurvrouw. In een oprecht compliment. In het voortzetten van een familietraditie.

Het zijn die kleine momenten waarin hoop zichtbaar wordt. Waarin licht door het donker heen breekt. Kerst vertelt ons geen sprookje van een perfecte wereld, maar herinnert ons eraan dat licht juist verschijnt op plekken waar het donker is.

Licht dat we mogen doorgeven

Misschien is dat wel de boodschap die we elkaar mogen meegeven. Niet alleen rond de kerstdagen, maar het hele jaar door. Durf het goede te blijven zoeken. Durf het te benoemen, te vieren en door te geven. Zullen we dat met elkaar doen?

Ik wens je gezegende kerstdagen. Dat het licht je mag raken, en dat je het goede blijft zien. In het grote en in het kleine.