-
Waarom ik verlang naar de veertigdagentijd
Misschien verlang ik nu nog wel meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Dit klinkt misschien gek. Verlangen naar de veertigdagentijd? De periode om bewust toe te leven naar Pasen. Een periode om nog bewuster stil te staan waarom Jezus voor jou en mij gestorven is. Er is daar is een heel mooi woord voor, lent. In het Nederlands betekent het langzaam, langzaamwerkend, traag. In het Engels betekent het vasten. Wanneer ik vanmorgen zo naar het nieuws keek, naar wat er allemaal in de wereld speelt, verlang ik nog meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Om te vertragen, te laten, te zoeken, te leren, te ontdekken en te vinden wat ik…
-
Welkom in mijn binnenkamer
Wie ben ik? Wie ben jij? Er zijn van die, ik noem ze kruispuntmomenten in je leven waarbij vragen voorbij komen als woon ik hier nog met plezier? Zou ik nog baan willen veranderen? Wat wil ik nog met mijn leven. De ene droomreis of…. Welke diepe, grote en persoonlijke wensen, verlangens houden jou en mij bezig en moeten wij ze loslaten of mogen wij ze vormgeven? Ook kan je leven zo lopen dat je dromen mag en soms moet bijstellen. Dat jezelf in de spiegel aankijkt en afvraagt wie ben ik en als ik naar de toekomst kijk wie wil ik zijn en waar wil ik graag naar toe.…
-
Daar is die weer, de roze olifant
Er staat een roze olifant in de kamer. De roze olifant, een uitdrukking die je wellicht wel kent. Iets wat iedereen weet maar niet zegt. Een duidelijk probleem wat wordt genegeerd. Ik kan niet zo goed met roze olifanten omgaan. Misschien is het mijn nuchterheid gecombineerd met hoog gevoelig dat ik daar uitermate ongemakkelijk van word en toch kom ik ze de laatste tijd vaak tegen. Die roze olifanten. Je zult misschien denken waarom zeg je er dan niet van. Tja, daar zit nu net de crux want soms kan ik er gewoonweg niets van zeggen omdat het niet aan mij is. Bijvoorbeeld omdat het niet mijn rol, taak of…
-
Terugkijken, vooruitkijken of eigenlijk binnenkijken?
Vorige week liep ik mijn blote voeten over het zand, op zoek naar mijn handdoek. Ik genoot van de zon, de warmte en de mensen om mij heen. De relaxte sfeer op Curaçao leek mij als een warme deken te omarmen. Dat ik rust en ontspanning nodig had wist ik maar mijn lichaam leek het wel op te slurpen. Een week lang temperaturen rond de 30 graden bleken een goed medicijn. 2024 was voor mij een pittig jaar. Het had duidelijk zijn sporen nagelaten. Toch kon ik na een week in de zon voor mijzelf concluderen dat ik alles, zover het kan, goed op orde heb en dat gaf ook…
-
Durf jij niet tegenover maar naast de ander te gaan staan?
Vanmiddag liep ik in een winkel op zoek naar vier dezelfde kaarsen voor in mijn kaarsenstandaard. Een speciale standaard om stil te staan bij advent. Morgen is het de eerste adventszondag. In de komende vier zondagen worden in veel kerken een kaars aangestoken om ons voor te bereiden op de komst van Jezus naar onze wereld, het kerstfeest. Ook thuis zal ik elke week een kaars aansteken totdat er uiteindelijk vier branden. Uitzien naar…. Hoop houden? Ik betrap mijzelf erop dat ik dat dit jaar lastig vind. Om uit te kijken naar, om positief te zijn, hoop te hebben en uit te zien naar het kerstfeest. Je hoeft de televisie…