-
Daar is die weer, de roze olifant
Er staat een roze olifant in de kamer. De roze olifant, een uitdrukking die je wellicht wel kent. Iets wat iedereen weet maar niet zegt. Een duidelijk probleem wat wordt genegeerd. Ik kan niet zo goed met roze olifanten omgaan. Misschien is het mijn nuchterheid gecombineerd met hoog gevoelig dat ik daar uitermate ongemakkelijk van word en toch kom ik ze de laatste tijd vaak tegen. Die roze olifanten. Je zult misschien denken waarom zeg je er dan niet van. Tja, daar zit nu net de crux want soms kan ik er gewoonweg niets van zeggen omdat het niet aan mij is. Bijvoorbeeld omdat het niet mijn rol, taak of…
-
Terugkijken, vooruitkijken of eigenlijk binnenkijken?
Vorige week liep ik mijn blote voeten over het zand, op zoek naar mijn handdoek. Ik genoot van de zon, de warmte en de mensen om mij heen. De relaxte sfeer op Curaçao leek mij als een warme deken te omarmen. Dat ik rust en ontspanning nodig had wist ik maar mijn lichaam leek het wel op te slurpen. Een week lang temperaturen rond de 30 graden bleken een goed medicijn. 2024 was voor mij een pittig jaar. Het had duidelijk zijn sporen nagelaten. Toch kon ik na een week in de zon voor mijzelf concluderen dat ik alles, zover het kan, goed op orde heb en dat gaf ook…
-
Durf jij niet tegenover maar naast de ander te gaan staan?
Vanmiddag liep ik in een winkel op zoek naar vier dezelfde kaarsen voor in mijn kaarsenstandaard. Een speciale standaard om stil te staan bij advent. Morgen is het de eerste adventszondag. In de komende vier zondagen worden in veel kerken een kaars aangestoken om ons voor te bereiden op de komst van Jezus naar onze wereld, het kerstfeest. Ook thuis zal ik elke week een kaars aansteken totdat er uiteindelijk vier branden. Uitzien naar…. Hoop houden? Ik betrap mijzelf erop dat ik dat dit jaar lastig vind. Om uit te kijken naar, om positief te zijn, hoop te hebben en uit te zien naar het kerstfeest. Je hoeft de televisie…
-
Genadetrainer
Soms hoor je een woord of een zin die je bij blijft. Blijft plakken om er op te kauwen want ergens raakt het je. Het overkwam mij afgelopen zaterdag. Ik was bij het Villavie event, een christelijk event waar ruim 850 vrouwen aanwezig waren. Zoals de organisatie zelf zei: een dag om bemoedigd, aangevuurd en in de watten gelegd te worden. Ik moet eerlijk zeggen, van tevoren zag ik er best een beetje tegenop. Niet omdat ik er geen zin in had maar ik had een drukke week gehad en was niet helemaal fit. Ik hoorde steeds een stemmetje in mijn hoofd of dit nu echt wel zo verstandig was…
-
Schapen tellen maar dan anders
“Mevrouw Bikker” klinkt er door de wachtkamer. Ik sta op en loop naar de deur die voor mij opengehouden wordt. Eenmaal in de spreekkamer wordt de reden voor mijn afspraak doorlopen, volgen er wat onderzoeken en uiteindelijk luidt de conclusie: “U heeft gelukkig geen longontsteking maar een stevige griep, die u goed moet uitzieken”. “Ben ik niet zo goed in” zeg ik met een waterig glimlachje terwijl er ondertussen een nieuwe hoestbui zich aandient. “Is het verstandig om maandag weer te gaan werken?” vraag ik. Ik was al een week ziek en er helemaal klaar mee. “Ik heb nog een heel weekend” zeg ik snel achteraan. Mijn huisarts lacht. “Je…