-
Komt het nog goed?
Komt het nog goed? Het was een vraag die de afgelopen weken regelmatig in mijn hoofd op kwam. De ene dag dacht ik ja en een andere dag wist ik oprecht het antwoord niet. Sinds de Pasen zit ik volledig ziek thuis. Welk label ik er precies op moet plakken weet eigenlijk niemand en het is eigenlijk niet relevant. Ik zelf hou het op overbelast. Een ander zou wellicht zeggen, een burn out. Het is niet de eerste keer dat mijn lichaam allerlei signalen afgeeft en mijn hoofd daarentegen er anders overdenkt. Als je het internet moet geloven hebben veel mensen er last van. Alleen deze ‘gedeelde smart’ klinkt als…
-
Heeft alles een tijd?
Vorig jaar was ik op vakantie in Italië. In het gebied waar ik was zag ik velden vol met rode klaprozen. Afgelopen week zag ik er ook meerdere. In een berm, tussen de stoeptegels en toen moest ik denken aan die velden die rood kleurden. De schoonheid ervan en ook aan de kracht van de klaproos. Wist je dat een zaadje van een klaproos jaren in de grond verborgen kan zitten tot het ontkiemt? Als het zaadje door het omwoelen van de grond aan de oppervlakte komt. Dan in eens zie je ineens die mooie bloem staan. Soms op de meest bijzondere en droge plekken. Dat is de kracht van…
Dit vind je vast ook leuk
Daar is die weer, de roze olifant
Het is toch maar Moederdag?
Hoopvol verlangen, delen en vieren
-
Is het eigenlijk niet elke dag ‘Moederdag of liever gezegd: ‘Ik hou van je dag’?
Van de week kwam mijn moeder een kop thee bij mij drinken. Toen ze relaxt op de bank zat, gaf ik haar een cadeau. ‘Kom je zondag niet?’ vroeg ze toen. Het is toch elke dag Moederdag zei ik. Ze keek mij lachend aan, maakte haar cadeau open. Voor mij zit daar wel de kern. Wat mij betreft hebben wij geen speciale dagen nodig om mensen te laten weten dat wij aan ze denken, ze waarderen, van ze houden om wie ze zijn en wat ze voor ons betekenen. Volgens mij mogen wij dat elke dag markeren. Het maakt dan niet uit of het dan je vader, moeder, broer, zus,…
Dit vind je vast ook leuk
Met de zon op het terras
Een lunchbox vol nieuwsgierigheid
Is een bosje tulpen de oplossing?
-
Waarom ik verlang naar de veertigdagentijd
Misschien verlang ik nu nog wel meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Dit klinkt misschien gek. Verlangen naar de veertigdagentijd? De periode om bewust toe te leven naar Pasen. Een periode om nog bewuster stil te staan waarom Jezus voor jou en mij gestorven is. Er is daar is een heel mooi woord voor, lent. In het Nederlands betekent het langzaam, langzaamwerkend, traag. In het Engels betekent het vasten. Wanneer ik vanmorgen zo naar het nieuws keek, naar wat er allemaal in de wereld speelt, verlang ik nog meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Om te vertragen, te laten, te zoeken, te leren, te ontdekken en te vinden wat ik…
-
Welkom in mijn binnenkamer
Wie ben ik? Wie ben jij? Er zijn van die, ik noem ze kruispuntmomenten in je leven waarbij vragen voorbij komen als woon ik hier nog met plezier? Zou ik nog baan willen veranderen? Wat wil ik nog met mijn leven. De ene droomreis of…. Welke diepe, grote en persoonlijke wensen, verlangens houden jou en mij bezig en moeten wij ze loslaten of mogen wij ze vormgeven? Ook kan je leven zo lopen dat je dromen mag en soms moet bijstellen. Dat jezelf in de spiegel aankijkt en afvraagt wie ben ik en als ik naar de toekomst kijk wie wil ik zijn en waar wil ik graag naar toe.…
Dit vind je vast ook leuk
Ik dacht dit moet ik zelf kunnen
Waarom ik verlang naar de veertigdagentijd
Dat ene zetje
