
Heeft alles een tijd?
Vorig jaar was ik op vakantie in Italië. In het gebied waar ik was zag ik velden vol met rode klaprozen. Afgelopen week zag ik er ook meerdere. In een berm, tussen de stoeptegels en toen moest ik denken aan die velden die rood kleurden. De schoonheid ervan en ook aan de kracht van de klaproos. Wist je dat een zaadje van een klaproos jaren in de grond verborgen kan zitten tot het ontkiemt? Als het zaadje door het omwoelen van de grond aan de oppervlakte komt. Dan in eens zie je ineens die mooie bloem staan. Soms op de meest bijzondere en droge plekken. Dat is de kracht van de klaproos. Dat het kan ontkiemen op een moment en een plek dat je het niet verwacht.
In die klaproos zit denk ik een mooie metafoor voor ons leven verstopt. Op onverwachte momenten tot bloei komen. Op momenten, situaties of op plekken dat je het niet verwacht. Als je terug kijkt kan je ze dan aanwijzen? Dat misschien een ontmoeting, een vakantie, werkplek, een gesprek er voor gezorgd heeft dat het zaadje in jou, met jouw talenten, eigenschappen, dromen en wensen mochten gaan ontkiemen. Dat er mogelijkheden ontstaan die je totaal niet verwacht had omdat die tot die tijd nog verborgen hadden gezeten. Misschien noem jij het toeval maar voor mij is dat anders. Ik zie daar Gods liefde en trouw in terug.
Alles heeft zijn tijd
In het bijbelboek Prediker, in het bijzonder hoofdstuk 3 vers 1 tot en met 15 staat een schitterend bijbelgedeelte met de titel ‘Alles heeft zijn tijd’. Een gedeelte die ik mooi vind passen in de huidige tijd van het jaar. Het afronden van het seizoen komt eraan. De examens zijn achter de rug, de laatste competitiewedstrijden worden gespeeld en zo kunnen wij allemaal dingen aanwijzen die het einde van het seizoen markeren. De zomervakantie komt in zicht en wij mogen voor een periode onze focus verleggen en vertragen. Straks even geen volle agenda’s en allerlei verplichtingen meer. Ruimte voor ontspanning, tot rust komen en opladen.
Toch zegt de tekst in Prediker iets heel duidelijk. Alles heeft zijn tijd. Alles heeft zijn eigen tijd. Een tekst die je bewust maakt dat het leven niet maakbaar is. Een tekst die helder zegt hoe het leven in elkaar zit. We kunnen niet altijd op onze toppen functioneren. Constant het maximale uit onszelf halen. Ons laten leiden door volle agenda’s. Of door verwachtingen van onszelf en de ander, wat hoort of sociaal gewenst is. In de laatste verzen van dit bijbelgedeelte staat het al zo mooi beschreven. God zorgt ervoor dat alles op de juiste tijd gebeurd.
Dit kan soms ook heel wrang voelen en kan ook overkomen als een dooddoener. Als er net dingen in je leven gebeuren waarin je het juist niet wilt horen. Dat je een dierbare verliest of geconfronteerd wordt door ziekte.
Voor mij klinkt er vooral ontspanning in de tekst door. Dat je verdriet mag hebben maar dat je ook volop mag dansen. Dat momenten dat je behoefte hebt om veel te praten en periode dat je juist stil wilt zijn er mogen zijn. Dus mocht je na een periode van hard werken straks ontspannen, tijd hebben voor andere dingen, lees de tekst Prediker 3: 1-15 eens. Denk af en toe aan deze tekst. Laat je niet leiden door verplichtingen, wat moet en wat gewenst is maar gun jezelf tijd. Zoals het in vers 15 staat: ‘alles wat er is, was er al lang’. En wat nog komt, is er ook altijd geweest. God laat steeds weer hetzelfde gebeuren. God staat aan de basisritme van ons bestaan. Hij is de hartslag van ons leven.

One Comment
Petra
Mooi!