Blijf je zoeken of durf je op te staan?

Vanmiddag zat ik nog even buiten in de zon. Vanmorgen had ik allerlei paasproducten voor een goed doel verkocht. De mensen die ik vanmorgen sprak hadden het over een paasontbijt of paasbrunch waarbij ze de juist gekochte paasstol, chocolade eitjes en andere lekkernijen gaan nuttigen. Nog geen twee uur later zat ik bij een uitvoering van de Marcus Passion. Waar het leven en sterven van Jezus Christus muzikaal werd uitgevoerd. Het contrast kon ergens voor mij gevoel niet groter.

Nu zal niet iedereen zich in dat contrast herkennen. Voor sommige is Pasen gewoon een lekker lang weekend vrij, paaseieren zoeken en uitgebreid brunchen. Een ander wordt weer stil gezet bij het lijden en sterven van Jezus Christus en het feest van hoop. Nieuw leven want Jezus stond na drie dagen op uit de dood. Zijn leven en sterven was niet het einde. Hoe is dat voor jou? Heb je iets met Pasen? Ik haalde er vandaag een mooie metafoor voor ons leven uit. Het zoeken naar zoveel mogelijk eieren en het feest van de opstanding.

Het gouden paasei

Blijf je zoeken naar dat ene ‘gouden’ paasei, naar dat ultieme geluksgevoel. Naar de baan van je dromen, dat ene huis, die dure auto etc. Naar steeds maar meer en beter. Naar eerst ik en dan de rest. Als ik maar gelukkig ben, als ik maar voldoende tijd voor mijzelf heb. Dat alles daar bewust of onbewust voor moet wijken want je wilt het halen of vinden. Je wilt koste wat het kost het maximale eruit halen.

Het is eigenlijk net als de kinderen die morgen paaseieren gaan zoeken. Let maar eens op hoe vaak niet aan elkaar wordt verteld hoeveel ze er gevonden hebben. Dat er dan toch soms weer tranen ontstaan omdat het meisje er net twee meer heeft of die jongen met het grote ei in zijn mandje wat zij eigenlijk had willen vinden. We boksen tegen elkaar op, niet om elkaar beter te maken maar om je ten opzichte van de ander groter te maken. De belangrijkste willen zijn of meer willen. Laten zien wat je allemaal hebt of wilt.

Durf op te staan

Je kunt er ook voor kiezen de eieren niet (te blijven) zoeken en te kiezen om op te staan. Om bewust om je heen te kijken. Je blik te verruimen. Zie je de hoop voor een betere toekomst? Door eerlijk te zijn naar jezelf, door om te kijken naar een ander, door naast iemand te gaan staan en tot steun te zijn als het nodig is? Zie je het nieuwe leven wat je de ander geeft door hem of haar echt te zien? Durf jij die keuze te maken? Gewoon zonder oordeel, vriendelijk en liefdevol. Als je dan af en toe valt en dat gebeurt, bij mij met grote regelmaat, sta dan weer op en probeer het gewoon telkens weer opnieuw.

Als wij dat met elkaar zouden doen. Die eieren laten voor wat ze zijn maar opstaan en leven vanuit vertrouwen, vanuit hoop dan komt de wereld er echt een beetje mooier uit te zien. Daar ben ik van overtuigd en dat is wat voor mij Pasen is. Jezus, hij is voor al mijn fouten gestorven en weer opgestaan. Ook al maak je verkeerde keuzes, hij vergeeft ze. Ja, dat klinkt eenvoudig en ik zeg daarmee niet dat je dan dus maar gewoon fouten moet blijven maken. Ook al pak je soms dat ei van ambitie, hij zet je, als het doorslaat naar het extreme, weer met beide benen op grond. Door oog te blijven houden voor je omgeving, de mensen om je heen. Het enige wat jij moet doen is met een open blik en open houding dat durven aan te kijken. Je armen te spreiden en op te staan. Probeer het maar eens. Haal je hoofd maar uit de bosjes als je eieren aan het zoeken bent. Kijk omhoog naar een toekomst vol van hoop, toekomst vol nieuw leven samen met de mensen die je lief zijn.

Ik wens je hele fijne paasdagen toe!