Mag het een tandje rustiger?
Ergens ging er deze week iets mis. To do lijstjes, lange werkdagen, hoofd die overstroomden met alles wat er moest gebeuren. Zelfs dromen over mijn werk. Ik was niet voor 100% aan het werk maar voor 150%. Terwijl 80% deze week ook nog prima was geweest. Er rustig langzaam in komen, ik gunde mijzelf de tijd niet maar waarom?
Er ging iets mis.
Ik weet niet hoe het met jou zit maar het liefst wil ik het vakantiegevoel zo lang mogelijk vasthouden. Nog heerlijk genieten van de zomeravonden, lekker dat fijne boek uitlezen, dat terrasje pakken en zo weer rustig in de structuur rollen. De structuur van werkritme en alles wat daarbij komt kijken. Normaal gesproken kan ik dat wel redelijk maar dit jaar stortte ik mij, geen idee waarom, gelijk voor 150% in het werk. Terwijl er ruimte was om rustig op te starten, koos ik gelijk voor lange en volle dagen. Relaxt en ga je wel op tijd naar huis werd er zelfs tegen mij gezegd. Dat was een terechte opmerking want ik was er vol ingevlogen. Ik zag van alles wat er moest gebeuren maar in plaats van mij daar de tijd voor te gunnen vond ik dat het gisteren al klaar had moeten zijn en dat hoefde natuurlijk niet. Dat was wel even goed om te realiseren. Zo hoog in mijn energie, zo vol gas aan het werk zijn, iedereen achter de vodden zitten. Het kan een keertje maar niet langdurig. Ik word er geen leuker mens van. Dat hou ik maar heel eerlijk dat houd geen mens vol.
Bewust keuzes maken
Dus nu zo in het weekend kijk ik terug. Heb ik mij voorgenomen wat ik vanaf maandag anders ga doen en voornamelijk rustiger ga doen. Voor mijzelf en voor mijn omgeving. Heb ik een werkplanning voor mijn werkdagen gemaakt. Bedenk ik wat ik mee willen nemen vanuit mijn vakantie mijn normale leven in. Misschien geldt dat ook wel voor jou. Dat je met volle snelheid aan het werk gaat of bent, van alles gaat regelen, je agenda vol plant. Met heel veel enthousiasme net als ik. Het hoeft niet verkeerd te zijn maar het gaat om de juiste balans. Gun jezelf adempauze. Van de week maakte ik samen met iemand een lunchwandeling. Het was goed dat zij mij het vroeg want anders had ik zo achter mijn computer mijn brood opgegeten en had ik mijzelf geen pauze gegund. Dat is iets wat ik wil vasthouden. Echt mijzelf pauzemomenten gunnen. Door te wandelen of even koffie te drinken in de zon en daar ook echt met volle aandacht te zijn. Niet met ondertussen allerlei lijstjes in mijn hoofd of een koffiemoment van vijf minuten. Soms moet je weer even met je neus op de feiten worden gedrukt en dat gebeurde bij mij deze week. De vakantie leek in eens heel ver weg terwijl het zo heerlijk is om het gevoel vast te houden. Om vanuit ontspanning van alles te ondernemen in plaats van opgelegde druk. Die to do lijst wordt op mijn werk nooit leeg. Hooguit af en toe korter en dan weer wat langer. Het is wat het is. Net zoals op vakantie. Je past je aan, aan de omstandigheden als weer en omgeving. Ik mag mij aanpassen aan een ritme dat 100% ook oké is en dat het geen 150% hoeft te zijn. Nu geniet ik nog even van deze heerlijke zomerdag en kijk ik uit naar maandag als ik weer met plezier naar mijn werk kan.
Wat ga jij doen om je vakantiegevoel zo lang mogelijk vast te houden?
