Waarom ik verlang naar de veertigdagentijd

Misschien verlang ik nu nog wel meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Dit klinkt misschien gek. Verlangen naar de veertigdagentijd? De periode om bewust toe te leven naar Pasen. Een periode om nog bewuster stil te staan waarom Jezus voor jou en mij gestorven is. Er is daar is een heel mooi woord voor, lent. In het Nederlands betekent het langzaam, langzaamwerkend, traag. In het Engels betekent het vasten. Wanneer ik vanmorgen zo naar het nieuws keek, naar wat er allemaal in de wereld speelt, verlang ik nog meer naar de veertigdagentijd dan ooit. Om te vertragen, te laten, te zoeken, te leren, te ontdekken en te vinden wat ik in mijn eigen leven mag aankijken en waar ik vanuit mijn eigen cirkel van betekenis kan zijn.

Ons hart

Ik betrap mijzelf erop dat ik bijna geen journaal meer kijk, geen social media berichten over nieuws lees en ook de verharde discussies eronder probeer te vermijden. Ik ontving deze week wel een artikel via LinkedIn in mijn inbox. Een column van Isabelle Wijnberg gepubliceerd in het Nederlands Dagblad. Zij schreef over een brief die zij vorig jaar van paus Franciscus ontving. Over het belang van het hart. Hij schreef haar over dat het cruciale orgaan symbool staat voor de plaats van verlangens, belangrijke beslissingen, oprechtheid, liefde en kern van de persoon. Een plek voor de persoon in zijn geheel en niet alleen voor emoties. Hij moedigt haar en daarmee ons aan te blijven zoeken omdat het hart de plek is waar wij ons zelf zijn. Hij gaf ook een aantal vragen mee. Wie ben ik in Gods ogen? Wat verlang ik? Waarom ben ik op aarde? Ook schreef hij als het moeilijk valt om te vertrouwen, ons vele beproevingen, leugens en teleurstellingen ons hebben gekwetst, fluistert Jezus ons in het oor ‘heb vertrouwen mijn kind’ (Mattheüs 9:2). In haar column reflecteert Isabelle erop en deelt ze nog meer uit de brief van paus Franciscus. Ik raad je zeker aan om het te lezen. Je vind haar column hier.

Verlangen

Soms krijg je iets toegestuurd wat juist op het goede moment komt. Je tot nadenken zet en je doet verlangen naar verlangen naar de veertigdagentijd en naar Pasen. Juist nu die op het punt van beginnen staat. De wens om je tussen werken, sporten, sociale activiteiten door te laten voeden. Niet je voeding halen uit alles wat om je heen, in de wereld gebeurt maar wat Jezus tegen je wilt zeggen. Je niet laten voeden door angst die gezaaid wordt maar met vertrouwen. Je hart laten voeden, te luisteren en in het ritme van God te lopen. Misschien herken je dit verlangen. Ben je op zoek naar een manier hoe jij jouw veertigdagentijd kunt vorm geven.

Er zijn verschillende vormen voor. Hierbij deel ik graag een aantal tips met je:
– De podcast van het Nederlans Bijbelgenootschap
– De gratis veertigdagentijdkalender van de Protestantse Kerk in Nederland.

Zoek je iets om samen met je gezin te volgen? Kijk eens op Kind & Bijbel. Voor vrouwen is er het leesplan voor de veertigdagentijd van Villavie.

Ik wens je een rijke veertigdagentijd toe.