In deze periode van het jaar komt dezelfde boodschap ons vaak tegemoet. Aandacht voor de ander, in kleine en grote mate. Niemand vergeten. Samen zijn. Delen. Geven. Juist rond de feestdagen lijkt omzien naar elkaar, door middel van cadeaus of giften aan goede doelen, centraal te staan. Er wordt een beroep gedaan op onze emotie en op ons hart. Misschien zit daar marketing achter, misschien ook iets diepers: een verlangen om verbinding te ervaren. Wanneer het nieuws de hoop overschaduwt Tegelijkertijd leven we in een onzekere tijd. Het journaal overvloeit niet van hoopvolle berichten. Oorlogsdreiging, politieke impasses, maatschappelijke spanningen, het kan voelen alsof de wereld steeds zwaarder wordt. Het risico…

“Als jij binnenkomt, komt er ook echt iets binnen. Je bent niet te missen.” Ze glimlachte erbij. “Je bent geen grijze muis. Je maakt een grap, een praatje, je doet je werk, schakelt snel en staat voor mensen klaar. Maar mensen zien vaak niet wat het jou kost. Hoeveel energie het vraagt. Hoe je jezelf soms voorbijloopt en wegcijfert.” “Is dit een compliment?” vroeg ik, half lachend en een beetje onzeker. Wat schuilt er achter de glimlach Soms ontmoet je iemand die dwars door je heen kijkt. Die voorbij je buitenkant kijkt, ook al zou je die het liefst nog even verbergen. Ik geef het toe: dat vind ik spannend.…

De afgelopen week begon ik meerdere keren aan een blog, maar telkens stopte ik na één alinea. “Dit is het niet,” dacht ik. Of: “Het pakt niet goed uit.” Het was alsof de juiste woorden zich verstopten. Later teruglezen hielp ook niet altijd: soms klonk het zwaarder dan bedoeld, soms te kort door de bocht. Dus belandden de concepten in mijn digitale prullenbak. Geschreven woorden kunnen hard of helend zijn Het vinden van de juiste woorden is soms lastig. Zeker als het geschreven is. Je hoort geen stem, je ziet geen gezicht. Dan kan al snel iets verkeerd geïnterpreteerd worden – in zowel positieve als negatieve zin. Laatst schreef ik…