-
December, the season of (for)giving
De afgelopen week bivakkeerde ik onder een kleedje op de bank. Gewapend met een enorme stapel zakdoekjes, keelpastilles en drinken keek ik de meest zoete kerstfilms op Netflix met als tegenhanger af en toe een aflevering van een actieserie. Gevloerd door corona, tijd om tussen het slapen en televisie kijken door bewust stil te staan en te reflecteren op 2023. Wat is er allemaal gebeurd, wat zijn mooie herinneringen, wat zijn schurende herinneringen? Hoe kijk ik naar de toekomst? Ben ik blij en dankbaar waar ik nu sta? Wat zou ik graag anders zien? Persoonlijke vragen, die een persoonlijk antwoorden kennen. Onderweg naar Kerstmis Morgen is het tweede advent. Wij…
-
Blijf je zoeken of durf je op te staan?
Vanmiddag zat ik nog even buiten in de zon. Vanmorgen had ik allerlei paasproducten voor een goed doel verkocht. De mensen die ik vanmorgen sprak hadden het over een paasontbijt of paasbrunch waarbij ze de juist gekochte paasstol, chocolade eitjes en andere lekkernijen gaan nuttigen. Nog geen twee uur later zat ik bij een uitvoering van de Marcus Passion. Waar het leven en sterven van Jezus Christus muzikaal werd uitgevoerd. Het contrast kon ergens voor mij gevoel niet groter. Nu zal niet iedereen zich in dat contrast herkennen. Voor sommige is Pasen gewoon een lekker lang weekend vrij, paaseieren zoeken en uitgebreid brunchen. Een ander wordt weer stil gezet bij…
-
Een confrontatie die ik niet zag aankomen
“Maaike, je bent veertig, single, de kans dat jij ooit kinderen mag krijgen is er eigenlijk niet meer. Zorg maar dat je een goede relatie met je neefjes en nichtjes houdt want je hebt ze later hard nodig.” Een opmerking die even tussen neus en lippen door tegen mij gezegd werd. Die kwam wel even keihard binnen. Het was een confrontatie die ik niet zag aankomen. Grootste angst De kans dat de zorg voor ouderen over veertig jaar nog net zo goed georganiseerd is als nu, is niet vanzelfsprekend. Ouderen die langer zelfstandig blijven wonen. Mantelzorg zal dan nog veel meer aan de orde van de dag zijn en ja…
-
Zal ik parkeren of door blijven rijden?
Ik rij op een rotonde en denk: “Zo ziet mijn leven er soms ook uit.” De link is snel gelegd: mijn leven lijkt op een grote cirkel met verschillende afslagen. Auto’s die tussendoor komen, die zorgen voor druk of vertraging. Twijfelen of je wel de goede afslag hebt genomen. Hoe zorg je er dan voor dat je dichtbij jezelf blijft? Ik zet mijn gedachten eens goed op een rijtje. Lees je mee? Het leven is soms knap ingewikkeld. Ieder geval wel in mijn hoofd. Ik heb nu eenmaal het karakter gekregen dat graag situaties overdenkt, analyseert en regelt. Dat is in mijn werk handig, daar komen die eigenschappen goed van pas. Maar in andere situaties kan het ervoor zorgen dat ik voor mijn gevoel…
-
Ik dacht dit moet ik zelf kunnen
Mijn fiets staat op zijn kop in de schuur. Er zit een scheur in mijn buitenband en er moet een nieuwe om. Iets wat ik zelf wel kan, begon ik enthousiast. Twee uur later en een hoop frustratie en lawaai uit mijn schuur verder is de status dat de band van mijn achterwiel is maar dat er nog geen nieuwe op zit. Het appeltje eitje gevoel toen ik er aan begon is acuut verdwenen en ik kan jammer genoeg even niemand de schuld geven voor mijn eigen, zo van tevoren goed bedachte idee. Ik dacht: dat doe ik wel even en vooral dit moet ik zelf kunnen. Altijd zelf als…