Van de week kwam mijn moeder een kop thee bij mij drinken. Toen ze relaxt op de bank zat, gaf ik haar een cadeau. ‘Kom je zondag niet?’ vroeg ze toen. Het is toch elke dag Moederdag zei ik. Ze keek mij lachend aan, maakte haar cadeau open. Voor mij zit daar wel de kern. Wat mij betreft hebben wij geen speciale dagen nodig om mensen te laten weten dat wij aan ze denken, ze waarderen, van ze houden om wie ze zijn en wat ze voor ons betekenen. Volgens mij mogen wij dat elke dag markeren. Het maakt dan niet uit of het dan je vader, moeder, broer, zus,…

Wie ben ik? Wie ben jij? Er zijn van die, ik noem ze kruispuntmomenten in je leven waarbij vragen voorbij komen als woon ik hier nog met plezier? Zou ik nog baan willen veranderen? Wat wil ik nog met mijn leven. De ene droomreis of…. Welke diepe, grote en persoonlijke wensen, verlangens houden jou en mij bezig en moeten wij ze loslaten of mogen wij ze vormgeven? Ook kan je leven zo lopen dat je dromen mag en soms moet bijstellen. Dat jezelf in de spiegel aankijkt en afvraagt wie ben ik en als ik naar de toekomst kijk wie wil ik zijn en waar wil ik graag naar toe.…

Er staat een roze olifant in de kamer. De roze olifant, een uitdrukking die je wellicht wel kent. Iets wat iedereen weet maar niet zegt. Een duidelijk probleem wat wordt genegeerd. Ik kan niet zo goed met roze olifanten omgaan. Misschien is het mijn nuchterheid gecombineerd met hoog gevoelig dat ik daar uitermate ongemakkelijk van word en toch kom ik ze de laatste tijd vaak tegen. Die roze olifanten. Je zult misschien denken waarom zeg je er dan niet van. Tja, daar zit nu net de crux want soms kan ik er gewoonweg niets van zeggen omdat het niet aan mij is. Bijvoorbeeld omdat het niet mijn rol, taak of…