Komt het nog goed? Het was een vraag die de afgelopen weken regelmatig in mijn hoofd op kwam. De ene dag dacht ik ja en een andere dag wist ik oprecht het antwoord niet. Sinds de Pasen zit ik volledig ziek thuis. Welk label ik er precies op moet plakken weet eigenlijk niemand en het is eigenlijk niet relevant. Ik zelf hou het op overbelast. Een ander zou wellicht zeggen, een burn out. Het is niet de eerste keer dat mijn lichaam allerlei signalen afgeeft en mijn hoofd daarentegen er anders overdenkt. Als je het internet moet geloven hebben veel mensen er last van. Alleen deze ‘gedeelde smart’ klinkt als…

Ik lag op mijn rug op een matje een les pilates te volgen. Los van de conclusie dat mijn buikspieren wel wat training konden gebruiken en ik zowaar nog kon planken had ik tijdens de les ook vooral last van mijn lichaam. Alles deed pijn en verzuurden naar mijn mening veel te snel. Voordat ik er erg in had zag ik vooral allemaal wat er niet goed was. Niet de beste uitgangspositie als je allerlei spierversterkende oefeningen aan het uitvoeren bent. Je hebt namelijk, als je het goed doet, bij pilates niet heel veel tijd om na te denken. Je concentratie en focus liggen bij je ademhaling en het aanspannen…

Met stomheid geslagen kijk van de arts naar mijn broer en weer terug. ‘Dan heeft u mijn vader en zus nog niet ontmoet’ reageert mijn broer scherp. Het was vier jaar geleden in het ziekenhuis, in de spreekkamer van een cardioloog toen de arts deze opmerking naar mij maakte. Hij refereerde aan mijn gewicht. Hij had een terecht punt maar een mildere toon in plaats van de botte bijl was wat mij betreft meer passend geweest. Na diverse onderzoeken zat ik die dag in zijn spreekkamer voor de uitslag. De aanleiding om überhaupt een cardioloog te moeten bezoeken was al niet fijn en met toch de nodige zenuwen stapte ik…